Posts

Dialecten? Ook in gebarentaal?

Afbeelding
Dacht je dat er alleen dialecten waren in de gesproken taal? Dan heb je het helemaal mis! Zoals in de gesproken taal zijn er in gebarentaal ook zeer veel dialecten, zelfs meer. In de gebarentaal zijn de verschillen tussen de dialecten ook veel groter dan in de gesproken taal. Zo is het verschil tussen het dialect in gebarentaal van België en Nederland even groot als het verschil tussen het Spaans en het Nederlands in gesproken taal.   In gesproken taal ligt het verschil tussen dialecten in enkele woorden en vooral in de uitspraak. Bij gebarentaal wordt een woord in het ene dialect helemaal anders uitgebeeld dan in een ander dialect. Hieronder zie je een voorbeeld van hoe men het woord water uitbeeld in 3 dialecten van gebarentaal. Deze verschillen zijn zeer groot, in gesproken taal is water in deze 3 “dialecten” hetzelfde, al klinkt het misschien wel anders. Gebarentaal is niet universeel, dat kunnen we hieruit wel afleiden. Nochtans kunnen doven zich hier wel zeer gemakke

Moeten we onze Nederlandse taal beschermen tegen de tsunami van Engelse termen? Dat wordt lachen!

Afbeelding
In onze taal sluipen steeds vaker Engelse woorden binnen. Maar misschien wordt het niet duidelijker als we deze allemaal een Nederlandse vertaling proberen te geven. Dat blijkt tenminste uit mijn eigen verdienstelijke poging. Je merkt het niet meer, maar in ons dagelijks taalgebruik zijn heel veel Engelse termen geslopen zonder dat we het beseffen. Zo sturen we een chatbericht met onze smartphone en gebruiken we hashtags in een Twitter-bericht. We zijn duidelijk minder chauvinistisch dan onze Franse buren. Zij maken er een erezaak van om voor elke Engelse term een Franse vertaling te bedenken. In juli 1996 werd in Frankrijk de “Commission générale de terminologie et de néologie“ boven de doopvont gehouden. Deze commissie kreeg in 2015 een nieuwe naam: “Commission d’enrichissement de la langue française”. Deze groep van vijftien vrijwilligers heeft als opdracht de Franse taal te verrijken. Daarom bedenken ze voor elke term in alle mogelijke domeinen een equiva

Voetbal is een feest, ook voor taalfanaten

Afbeelding
Nu het wereldkampioenschap voetbal in Rusland op gang is getrokken, kan je geen krant meer openslaan of je wordt overstelpt met artikels over het WK. Gelukkig voor taalliefhebbers, zijn er nog enkele journalisten die hun beste beentje voorzetten om er ook een feest van de taal van te maken. Sport - en zeker voetbal – wordt niet spontaan gelijkgesteld met fijn taalgebruik. Als ik op het veld sta en de supporters hoor roepen naar spelers en de scheidsrechter, dan kan je moeilijk besluiten dat voetballiefhebbers over een brede woordenschat beschikken. Dit is niet noodzakelijk zo bij de voetbalverslaggevers. Als je tegenwoordig de krant openslaat, naar de radio luistert of naar TV kijkt dan merk je dat enkele van onze Vlaamse journalisten wel hun uiterste best doen om de Nederlandse taal alle eer aan te doen in hun sportverslaggeving. Ik ben zelf vooral fan van Filip Joos – meer nog van zijn blogs in De Standaard 1 dan van zijn televisiewerk – en Peter Vandenb

Terug naar de jaren 50? Neen, danku!

Afbeelding
6 dagen naar school gaan en alleen met meisjes in de klas zitten? Ik ben blij dat ik in 2018 leef! De officiële naam van mijn oma is Elisabeth, maar iedereen noemt haar Lisette. Ze is geboren in 1942, in het midden van de Tweede Wereldoorlog. De eerste drie jaren van haar leven waren hierdoor niet zo gemakkelijk. Ze was de jongste van twee zussen. Haar vader verkocht kranten terwijl haar moeder thuis zorgde voor de kinderen. In hun vrije tijd teelden ze groenten en fruit. Mijn oma moest haar ouders op het veld helpen bij het oogsten.   Tot mijn grootmoeder naar de lagere school ging, aten ze vier keer per dag: in de ochtend, ‘s middags, om vier uur en ’s avonds. Als ontbijt aten ze brood met ham, kaas of salami. In de middag aten ze thuis warm en om vier uur at ze brood met een beetje chocolade op school. Ook in de avond aten ze brood, maar daar was vaak ook pudding bij. Van zodra ze naar de middelbare school begon te gaan, aten ze nog maar drie keer per dag zoals

Back to the 50's, no thanks!

Afbeelding
Six days of school and girls-only? I am so happy to live in 2018. My grandmothers official name is Elisabeth, but everyone calls her Lisette. She was born in 1942, in the midst of the second World War. So the first three years of her life weren’t that easy. She was the youngest of two sisters. Her father sold newspapers while her mother took care of the kids. In their free time they kept vegetables and fruit. My grandmother had to help her parents picking fruit and vegetables on the field. Until my grandmother went to secondary school, she ate 4 times a day. They ate in the morning, at noon, at 4 o’clock and in the evening. For breakfast they had bread with ham, cheese or salami. At noon she went home to have a hot meal and at 4 o’clock she ate bread with chocolate at school. In the evening, she had a bread meal again. In the evening she usually had pudding or something else with bread. When she started going to secondary school, they just had thre